Dwór Artusa w Gdańsku to jeden z najokazalszych budynków spośród wszystkich znajdujących się przy Długim Targu. W jego bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się Ratusz Głównego Miasta, Fontanna Neptuna, a także Zielona Brama. Jego fasadę zdobią figury greckich i rzymskich dowódców, żydowskiego króla Judy Machabeusza oraz polskiego króla Zygmunta III Wazy, co w raz z pięknymi drzwiami i wysokimi oknami sprawia, że obiekt ten zaliczany jest do najpiękniejszych w Europie.
Dwory Artusa swoja nazwę zawdzięczają legendzie o Królu Arturze. Początkowo powstawały tylko w Anglii, by później rozprzestrzenić się na kraje germańskie. Ich przeznaczeniem było miejsce spotkań zamożnych kupców, patrycjuszy i rzemieślników w celu omówienia interesów.
Pierwsze wzmianki o Dworze Artusa w Gdańsku pojawiły się w XIV w. Jego założycielami było Bractwo Św. Jerzego skupiające rycerzy pochodzących z bogatych rodzin niemieckich. Było to główne miejsce spotkań najpierw rycerzy, a później najważniejszych osobistości miasta. Był to centralny punkt społecznego życia ówczesnego Gdańska.
Budynek doszczętnie spłonął w 1477 roku. Jednak ze względu na jego wielką wartość w życiu miasta w ciągu kilku lat zebrano fundusze i odbudowano Dwór, który zrekonstruowany stoi do dziś. Z czasem jego elitarny charakter uległ jednak zatarciu i miejsce ważnych osobistości zajęli kupcy za których namową w październiku 1742 roku przekształcono Dwór w giełdę.
W 1945 roku za sprawą Armii Czerwonej Dwór uległ zniszczeniu. W latach późniejszych Dwór został zrekonstruowany i otwarty dla zwiedzających. W 1967 został wpisany na listę zabytków. Obecnie dwór zajmuje parter dwóch połączonych kamienic zwanych Starym Domem Ławy, Właściwy Dwór Artusa, oraz Nowy Dom Ławy. W jego wnętrzu mieści się odział Muzeum Historycznego Miasta Gdańsk a zwiedzający mogą podziwiać między innymi jedenastometrowy piec czy też gotyckie boazerie i fryzy.